Ο Μαγνητικός Έλεγχος είναι μια μέθοδος Μη Καταστροφικού Ελέγχου για τον εντοπισμό επιφανειακών και υποεπιφανειακών ασυνεχειών σε σιδηρομαγνητικά υλικά. Οι δυναμικές γραμμές του μαγνητικού πεδίου διαπερνούν την επιφάνεια σχηματίζοντας βόρειο και νότιο πόλο στα άκρα του δοκιμίου. Ασυνέχειες όπως, ρήγματα στην επιφάνεια του δοκιμίου εμποδίζουν τη ροή των δυναμικών γραμμών με αποτέλεσμα στα όρια των ρηγμάτων να παρατηρείται πύκνωμα των μαγνητικών δυναμικών γραμμών. Η παρουσία αυτού του πεδίου διαρροής και ως εκ τούτου, η εμφάνιση της ασυνέχειας ανιχνεύεται με τη χρήση μαγνητικών σωματιδίων, τα οποία εναποτίθενται στην επιφάνεια του δοκιμίου. Τα μαγνητικά σωματίδια συγκεντρώνονται σχηματίζοντας ένα περίγραμμα στην ασυνέχεια υποδεικνύοντας τη θέση της, το μέγεθος, το σχήμα και την έκταση της. Τα μαγνητικά σωματίδια εφαρμόζονται πάνω σε μία επιφάνεια με τη μέθοδο των ξηρών ή των υγρών σωματιδίων. Λεπτές επιστρώσεις βαφής και άλλων μη μαγνητικών επικαλύψεων, όπως η επιμετάλλωση επηρεάζουν δυσμενώς την ευαισθησία της μεθόδου.
Άλλοι περιορισμοί είναι οι εξής:
Ο Μαγνητικός Έλεγχος εφαρμόζεται μόνο σε σιδηρομαγνητικά υλικά. Για καλύτερα αποτελέσματα, το μαγνητικό πεδίο πρέπει να είναι κάθετο στην κατεύθυνση της ασυνέχειας. Μερικές φορές, αυτό απαιτεί δύο ή περισσότερες διαδοχικές επιθεωρήσεις. Συνιστάται η απομαγνήτιση μετά την εφαρμογή της μεθόδου. Απαιτείται μετακαθαρισμός για να αφαιρεθούν τα υπολείμματα των μαγνητικών σωματιδίων που προσκολλώνται στην επιφάνεια μετά την εφαρμογή της μεθόδου. Ορισμένες φορές απαιτούνται εξαιρετικά μεγάλα ρεύματα για τα πολύ μεγάλα δοκίμια. Θεωρείται απαραίτητη η επιπρόσθετη προστασία για να αποφευχθεί η τοπική θέρμανση και το κάψιμο των τμημάτων ή της επιφάνειας του δοκιμίου στα σημεία της ηλεκτρικής επαφής. Παρά το γεγονός ότι με την εφαρμογή της μεθόδου του Μαγνητικού Ελέγχου οι ενδείξεις φαίνονται σχετικά εύκολα, απαιτείται εμπειρία και ικανότητα από τον επιθεωρητή στην ερμηνεία τους.